Het telefoontje van een nieuwe opdrachtgever klinkt dringend: of ik met spoed een arbeidsdeskundig onderzoek kan komen doen. Tuurlijk. We zitten op bijna einde wachttijd voor de WIA (!). Dat er tot nu toe weinig acties zijn ondernomen in de re-integratie van de medewerker, daar zijn natuurlijk diverse redenen voor, zegt werkgever. Maar nu móeten we iets. Klopt. Er zijn immers bijna twee ziektejaren om. En de Poortwachter klopt op de deur: mag ik jullie resultaten zien? Loonsanctie dreigt. We gaan diezelfde week nog om de tafel zitten en beginnen bij het begin.

 

Waar ging het mis?

Er is altijd een begin. Iets dat wringt en doffe ogen geeft. En onvrede leidt uiteindelijk tot ziekmelding. Dat kan aardig uit de hand lopen dus, zoals bovenstaand voorbeeld. Signalen werden niet in acties omgezet, want ‘dat lukte niet’. Ik vraag door: waarom is het  zo gelopen? Welke redenen waren er om níet tijdig in te grijpen? Die moeten boven water. Ik zie heen en weer wijzende vingers. Verzuim glipt te vaak als zand door de vingers, net als het geld. Terwijl dat niet hoeft vind ik. We spreken af weer te gaan opbouwen, redden wat er te redden valt.

 

Tips voor het dossier

We nemen het dossier onder de loep. Vier belangrijke punten van aandacht:

  1. Is het dossier (Re-IntegratieVerslag) in orde, doorstaan we de RIV toets van het UWV?
  2. In art. 6 Regeling Procesgang 1e en 2e ziektejaar staat precies waar het re-integratieverslag aan moet  voldoen.
  3. Zorg voor een goede loonwaardebepaling. Houd rekening met tempo, kwaliteit en inzetbaarheid van de medewerker per deeltaak.
  4. Motiveer waarom er te weinig aan spoor 1 (passend werk bij eigen werkgever) en spoor 2 (passend werk bij andere werkgever) is gedaan. Bedrijfsarts en arbeidsdeskundige zullen hierbij helpen.

 

Glanzende ogen en een glimlach

In het gesprek met de medewerker zoek ik naar een ingang, een smeulend vuurtje dat ik weer aan het branden wil krijgen. Hoe krijg ik hem weer aan het werk? Ik laat hem vertellen wat hij het liefste doet en hoe hij dat voor zich ziet. Zijn ogen gaan weer glanzen en er komt een glimlach om zijn mond. Yes! Dit wordt de start van een nieuwe aanpak: op welke werkplek hoort deze persoon thuis? En wat moeten we daar voor doen? Met werkgever en werknemer stel ik een stappenplan op. Strategische personeelsplanning dus. Niet moeilijk. Dé pijler van duurzame inzetbaarheid. Zo krijgen die woorden inhoud.

 

Preventie is veel leuker

En dan ben ik waar ik zijn wil: preventie, juíst als arbeidsdeskundige. We moeten dat vak veel breder gaan zien. Een ziekmelding is een alarmbel, die moet je serieus nemen. Verzuim is zo simpel te voorkomen met een slimmere aanpak. Laten we tijdig ingrijpen in plaats van achteraf branden blussen. Daar krijg ik nou ook glanzende ogen van.

 

Mieke Rijnbout

Februari 2016